Laure Busschot

Welkom lieve jij,

Wat fijn dat je hier bent. 
Mijn naam is Laure, uitgesproken Laur. Op 13/11/1986 zag ik het levenslicht. Als kind hield ik van schrijven, met Poly Pocket en Playmobil spelen, mijn hond en kat verwennen, zwemmen in de zwemclub, naar musea gaan met mijn papa. Ik hou de mooiste herinneringen na aan de familiefeesten op Kerstavond. Het fijn samenzijn, elkaar verwennen met liefde, lekkers en cadeaus. Heerlijk.

Ik was een talenknobbel en belandde op de hogeschool in de richting journalistiek. Nadien behaalde ik nog een bachelor in de IT. Ik startte mijn carrière in testing (software tester) en maakte na enkele jaren een switch naar HR. Ik wou nóg meer met mensen werken. En het idee om samen naar die droomjob te zoeken en te groeien was iets wat ik met enorm veel passie en overgave deed.

In 2021 werd ik voor de eerste keer mama. Lucie werd geboren via een spoedkeizersnede. En ondanks deze spoedkeizersnede zat ik op een dikke, vette, roze wolk. Niet alleen Lucie werd geboren, ook een nieuwe versie van mezelf. Eentje die ontdekte hoe ontzettend fijn moederen is. Ik nam Lucie echt overal mee naartoe. De baby ontwikkelde zich tot mijn hoogstpersoonlijke zonnestraal. Lucie leerde me wat het belangrijkste is in het leven; genieten, lachen en op ontdekking gaan.
In 2022 begonnen mijn man – Bert – en ik opnieuw te dromen van een extra Van den Eynde’ke. Toen we zwanger waren, verraste de eerste echo ons enorm. Er groeide maar liefst TWEE kindjes in mijn buik . Wat een ongelofelijke bofkonten waren wij! We voelden ons onoverwinnelijk. 

Op 9/8/2022 kregen we het verschrikkelijke nieuws dat 1 van de 2 baby’s niet levensvatbaar was. Deze baby groeide flink verder in mijn buik, maar kon uit mijn buik niet zelfstandig leven. Een zwangerschap van nog 20 weken volgde, met het besef dat we 1 van de 2 kindjes moesten afgeven bij de geboorte. 

Op 5/1/2023 werden Oskar en Otis geboren. Oskar kwam als eerste wenend uit mijn buik. Daarna volgde zijn identieke broer, Otis. Otis mocht maar een uurtje in ons midden zijn . Hij kwam slapend uit mijn buik en toen ik zijn naam begon te brullen, beantwoordde hij mijn liefde met een ferme gil. Hij toonde ons hoe krachtig hij was en hoe graag hij wilde leven. 

Mijn wereld werd flink op zijn kop gezet. Een oneindig rouwproces wat gepaard gaat met enorm veel dankbaarheid volgde en is nog steeds aan de gang. Mijn verdriet laat mijn liefde zien en mijn liefde zal er altijd zijn. Altijd.

Ondanks dat ons gezin nooit compleet zal zijn, voelde ik dat er iemand extra miste. En op 25/4/2024 werd Leonie  geboren . Zwanger zijn van ons vierde kindje, zwanger zijn na verlies, maakte me vooral enorm dankbaar. Het waren 9 maanden waar enorm veel gevoelens bij kwamen kijken en waar angst zijn rol in speelde. Mediteren, ademhalingsoefeningen, wandelingen in de natuur, spiritualiteit,… dit zijn enkele van de zaken die me tijdens deze 9 maanden hebben geholpen. 

Een zoektocht naar wat mijn hoger nut in dit leven is, ontstond ergens eind 2023 en wordt alleen maar versterkt.
Ik ontmoette tal van prachtige mama’s die ook een kind missen en wou zooo ontzettend graag iets voor hen doen. Zo is De Broze Wolk geboren .

Enkele woorden waar ik warm en blij van word: harmonie, rust, schoonheid, verbinding, authenticiteit, integriteit, veiligheid, tederheid, zien en gezien worden.

Alle liefs voor jou, prachtige mama.